ˇ „Problemy dojrzałości szkolnej sześciolatków”;

ˇ „Pole minowe, czy pole do popisu? Fakty i mity edukacji wczesnoszkolnej w świetle reformy oświaty i praktyki pracy nauczyciela”;

ˇ „Ciekawość - pierwszy stopień do twórczości technicznej”;

ˇ „Odkrywam siebie i świat – zgoda na zmiany. Dziecko to ruchomy cel, czyli dziecko
i edukacja w wielowymiarowej perspektywie”;

• „Formy ekspresji muzycznej dziecka”;

ˇ „Nowe prawa i obowiązki nauczyciela w świetle wymagań prawa oświatowego – jak odróżnić fakty od mitów?”;

ˇ „Sztuka uczenia, czyli jak każdego dnia skutecznie wspierać wszechstronny rozwój dziecka?”;

ˇ „Dziecięcy świat wartości – bezpieczeńswo emocjonalne i społeczne małego dziecka”;

• „Laboratorium pełne skarbów”;

ˇ „Awans zawodowy nauczyciela – jak przygotować się do prezentacji na sopień nauczyciela mianowanego?;

ˇ „Czy przedszkole może być fascynujące?, jak rozwijać dzieci wielointeligentnie,
by osiągnęły sukces w życiu codziennym?”;

ˇ „Praca ze zróżnicowaną grupą uczniów – indywidualizacja nauczania”;

ˇ „Dzieci i zjawiska wokół nas. Metody aktywne i ich istota”;

ˇ „Formy aktywności plastycznej we wczesnej edukacji dziecka”;

• „Dziecko w świecie matematyki”;

ˇ „Taniec integracyjny i muzyka alternatywą działań edukacyjno-wychowawczych”;

ˇ „Organizowanie pomocy psychologiczno-pedagogicznej w przedszkolu
wg Rozporządzenia MEN z dn. 17.IX 2010 r.”;

• „Ewaluacja wewnętrzna”;

ˇ „Ocena umiejętności ucznia przychodzącego do klasy pierwszej”;

ˇ „ Na dobry start w przygotowaniu do szkoły – „Tropiciele”;

ˇ „Symptomy ryzyka dysleksji u uczniów”;

ˇ „Jak mądrze i ciekawie nauczać – propozycje nowych rozwiązań metodycznych
w eduakcji elementarnej”;

ˇ Kurs: „Wczesne wspomaganie dziecka z zaburzebniami rozwoju, warsztat z obsługi tablicy interaktywnej”;

• Szkolenie BHP;

ˇ Szkolenie Rady Pedagogicznej w zakresie obsługi tablicy interaktywnej oraz „Kryzys w szkole, szybkie reagowanie”.

Uczestnictwo w wymienionych wyżej formach doskonalenia dało mi wiele korzyści. Sprawiło, że praca moja została wzbogacona o nowe pomysły, a moja wiedza się powiększyła, mój warsztat pracy się wzbogacił, a co za tym idzie podniosła się jakość pracy szkoły. Dało mi możliwość spotkania z innymi nauczycielami, wymiany doświadczeń, aktualizowania wiadomości dotyczących nauczania. Wybierałam takie tematy szkoleń, które w danym momencie pomagały mi rozwiązać problem, z którymi spotykałam się w codziennej pracy, które pomogły wzbogacić zajęcia nowymi pomysłami, np. zabaw; wybierając kierowałam się potrzebą dzieci i szkoły. Otrzymane materiały edukacyjne wykorzystywałam w celu wzbogacenia zajęć.

ˇ Poznałam nowe zabawy muzyczne, techniki plastyczne, które wykorzystywałam
na zajęciach w oddziale przedszkolnym, ale również dodatkowych (artystycznych). Wiem, że rozwój manualny dziecka jest w tym wieku bardzo ważny;

ˇ Idąc za nowymi wymaganiami poszerzyłam wiedzę w zakresie ewaluacji wewnętrznej czy pomocy psychologiczno - pedagogicznej;

ˇ Cenię sobie udział w szkoleniu „Sztuka uczenia się” , który pokazał mi i uświadomił jak ważne jest indywidualne podejście do każdego ucznia. Zostało mi w pamięci takie zdanie, które często sobie przypominam – „Nauczyciele są jak kwiaty - roztaczają swoje piękno po całym świecie, swoim zamiłowaniem zarażają innych” ; ja również staram się być właśnie takim nauczycielem;

ˇ Szkolenie „Pole minowe czy pole popisu” pozwoliło mi inaczej patrzeć
na współpracę z rodzicami, ukazało różne zachowania rodziców i jak sobie z nimi radzić, by utrzymać doby kontakt;

ˇ Szkolenia: „Dzieci i zjawiska wokół nas”, „Metody aktywne i ich istota” oraz „Jak mądrze i ciekawie nauczać – propozycje nowych rozwiązań metodycznych
w eduakcji elementarnej” pozwoliły wzbogacić zajęcia o nowe pomysły zabaw, aktywne metody, które wzbudziły zainteresowanie i aktywność dzieci;

ˇ Seminarium „Dziecięcy świat wartości – bezpieczeństwo emocjonalne i społeczne małego dziecka” wniósł w moją pracę dużo wiadomości, uczulił na co trzeba zwrócić uwagę i jak postępować, by wspierać rozwój emocjonalny i społeczny małego dziecka, jak wzmocnić poczucie wartości. Jest to ważne, gdyż ma to wpływ
na osiagnięcie sukcesów.

Rozpoczynając rok szkolny jako wychowawca klasy dokonywałam wyboru programu nauczania, analizowałam go pod kątem przydatności i rozwoju uczniów.
By zajęcia były ciekawsze i przynosiły oczekiwane rezultaty starałam się
je wzbogacać o metody aktywizujące, których pomysły czerpałam z uczestnictwa
w kursach (zabawy dydaktyczne i ruchowe, zagadki, piosenki, scenki sytuacyjne, praca
w grupach, współne rysowanie). Starałam się każdego ucznia traktować indywidualnie, dobierać metody pracy do możliwości uczniów, uczyć poprzez zabawę, stosowałam dużo pomocy dydaktycznych, które sama przygotowywałam (plakaty, rysunki, karty pracy, pomoce do zajęć, gry planszowe), by dzieci były bardziej aktywne i zainteresowane zajęciami. Pomoce dydaktyczne wykonywałam, by były czytelne i zrozumiałe dla przedszkolaków. Pomagałam dzieciom, którym sprawiły trudności stawiane zadania wynikające z podstawy programowej edukacji przedszkolnej oraz rozwijałam uzdolnienia u uczniów zdolnych. Jako wychowawca zawsze starałam się dbać o pozytywne wzmocnienia nie tylko za efekty pracy, ale za włożony w nią wysiłek i zaangażowanie. Podsuwałam dodatkowe karty pracy, gry edukacyjne, pomysły wykorzystania czasu wolnego.

ˇ Doskonaląc swój warsztat pracy korzystałam z różnorodnej literatury, z zasobów portali internetowych dla nauczycieli oraz z pomocy Dyrekcji, innych nauczycieli pracujących w tej placówce bądź innej, specjalistów, np. psychologa, logopedy, doradców metodycznych. Dzięki temu pogłębiłam swoją wiedzę i udoskonaliłam warsztat pracy. Np. książka E. Brudnik ”Ja i mój uczeń pracujemy aktywnie”, wzbogaciła mój wasztat pracy o nowe metody aktywizujące;

Pisząc plan rozwoju zawodowego nie ujęłam zagadnienia samooceny, jednak towarzyszyła mi ona w mojej pracy, stała się bardzo ważna, pomogła mi w doskonaleniu, zmianie warsztatu pracy. Dlatego na bieżąco dokonywałam samooceny efektywności własnej pracy. Odbywało się to podczas rozmów z opiekunem stażu, nauczycielami pracujacymi
w szkole, rodzicami czy dziećmi. Prowadząc zajęcia dodatkowe w kl. 0-III i IV-VI poprzez ankiety ewaluacyjne dowiadywałam się jakie efekty przynoszą zajęcia czy się podobają
i przynoszą założone cele. W odziale przedszkolnym diagnoza dzieci była jednym
ze sposobów oceny pracy i ich postępów. Winiki diagnozy przedstawiałam rodzicom,
by wspólnie dążyć do niwelowania braków u dziecka. Na podstawie przeprowadzonej diagnozy i własnych obserwacji pisałam program wspomagania i korygowania rozwoju dla danego dziecka oraz opracowałam dla rodziców Informację o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej zgodnie z Rozporządzeniem MEN. Diagnoza przeprowadzona dwa razy w ciągu roku szkolnego ukazała skuteczność prowadzonych ćwiczeń z dzieckiem. Samoocena zatem pozwalała wysuwać mi wnioski do dalszej pracy.

Będąc opiekunem sali przedszkolnej dbałam o jej wygląd zgodnie z porami roku, urządzałam kąciki tematyczne dla dzieci, np. przyrodniczy, zabaw, książki. W zależności
od pór roku gromadziłam wspólnie z dziećmi w kąciku przyrodniczym materiały przyrodnicze, np. kasztany pomocne w zabawach dydaktycznych, sadziliśmy warzywa,
np. cebule. Dzieci musiały uczyć się odpowiedzialności, dbać o to by roślinom nie zabrakło wody. Dbałam też o wygląd korytarza szkolnego, przygotowywałam dekoracje na każdą porę roku, eksponowałam prace dzieci w galerii prac na korytarzu szkolnym (ukazując różne techniki plastyczne) oraz zdjęcia z ważnych wydarzeń w klasie. W ten sposób chciałam,
by atmosfera w klasie i w szkole była cieplejsza co sprawia, że zdobywanie wiedzy jest przyjemniejsze.

Doskonaląc swój warsztat pracy systematycznie i rzetelnie prowadziłam dokumentację szkolną zgodnie z obowiązujacymi przepisami: dzienniki przedszkolne i pozalekcyjne, arkusze obserwacji ucznia, teczkę wychowawcy klasowego, a w niej ważne informacje
o dziecku i jego rodzinie, karty wycieczek, karta zgłoszeń dziecka do oddziału przedszkolenego, upoważnienie rodziców do odbioru dziecka, oświadczenia, zgody. Pozwoliło mi to jeszcze rzetelniej wzbogacić wiedzę na temat prowadzenia dokumentacji.

Prowadziłam też dodatkowe zajęcia artystyczne, które udoskonaliły mój warsztat pracy o nowe doświadczenia, poznałam nowe techniki pracy z dziećmi, ich możliwości i sama poprzez przygotowywanie się do zajęć np. teatralnych wzbogaciłam swoją wiedzę, nauczyłam się prowadzić dziennik zajęć dodatkowych, wyszukiwać potrzebne materiały, pisać program
i cele zajęć.

Przygotowując uczniów do akademii szkolnych, uroczystości, organizując wycieczki szkolne również wzbogacałam swój warsztat pracy.

Celem doskonalenia mojej pracy dydaktycznej (np. pisanie regulaminu konkursu, dyplomów) oraz poszerzenia zainteresowań dzieci co roku organizowałam szkolne konkursy z okazji Dnia Misia (plastyczne, muzyczne): „Mój przyjaciel miś”, ,„Misiowa figurka”, „Piosenka dla misia” oraz przygotowywałam uczniów do konkursów szkolnych, gminnych, pozaszkolnych, głównie muzycznych, plastycznych, recytatorskich, np.: IV Gminny Konkurs Recytatorski „Chotomska dzieciom” (I miejsce Michał W., Sabina B., Weronika I.),
V Gminny Konkurs Recytatorski „Wawiłow dzieciom” (I miejsce Kacper M., II Julia O., wyróżnienie Julia L.), Ogólnopolski Konkurs Ekologiczny „Chrońmy bioróżność- segregujmy odpady” (wyróżnienie odział przedszkolny), Powiatowy Konkurs Plastyczny ”Palma i pisanka wielkanocna” oraz „Kartka świąteczna i zabawka choinkowa”, konkurs plastyczny”Pożar”,
II Ogólnopolski Konkurs Plastyczny dla dzieci „Bezpieczeństwo na wsi i czy upadek
to przypadek?” (Kuba Cz.) , konkurs literacko-plastyczno-medialny „Nasza mała ojczyzna – Pionki i powiat radomski” (Kuba C., Patrycja P.), „XXX Mały Konkurs Recytatorski” (wyróżnienie Kacper M.), szkolny konkurs „Najładniejsza ozdoba wielkanocna”. Doświadczenia jakie wyniosłam z obecności na konkursach szkolnych bądź pozaszkolnych pozwoliły spojrzeć na dziecko indywidualnie, docenić jego pracę i postępy, chęci, aktywność, udoskonaliły i poszerzyły mój warsztat pracy.

V. Umiejętność uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych uczniów, problematyki środowiska lokalnego oraz współczesnych problemów społecznych i cywilizacyjnych
(§ 7 ust. 2 pkt. 2)

Każdego roku szkolnego pracę jako wychowawca w odziale przedszkolnym rozpoczynałam od poznania środowiska rodzinnego dziecka (obserwując uczniów w czasie zajęć, zabaw, spacerów, wycieczek czy rozmawiając z rodzicami i innymi nauczycielami). Poznając świat dziecka, życie, marzenia, środowisko rodzinne łatwiej było mi zaplanować pracę dydaktyczno-wychowawczą. Staram się jak najczęściej widzieć
z rodzicami (udaje się to często i codziennie, gdyż rodzice odbierają dzieci), zależy
mi na rozmowach indywidualnych, króre w trakcie trwania stażu prowadziłam bardzo często, by porozmawiać o postępach, pochwalić, by również wspólnie rozwiązywać problemy wychowawcze, wypracować plan pracy wychowawczej dostosowany do potrzeb dziecka czy znaleźć sposób rozwiązania problemu, często wynikający właśnie z problemów rodzinnych. Prowadziłam również na zebraniach pedagogizację rodziców. Chciałam, by współpraca między nami układała się jak najlepiej, wspólnie z rodzicami rozmawialiśmy, podejmowaliśmy decyzje, planowaliśmy, angażowałam rodziców do współpracy, działań
na rzecz szkoły i klasy. Gdy tylko pojawił się jakiś problem starałam się go jak najszybciej rozwiązać szukając najpierw przyczyny, radziłam się Dyrekcji i innych nauczycieli, współpracowałam z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną przy ul. Kolejowej.
Idąc za potrzebą rozwoju dziecka uczestniczyłam w zespole psychologiczno-pedagogicznym tworząc indywidualną kartę potrzeb dziecka, by pomóc uczniowi w niwelowaniu trudności logopedycznych; tego działania nie ujęłam w planie rozwoju, gdyż Rozporządzenie o pomocy psychologiczno-pedagogicznej weszło w czasie trwania stażu.

Jako wychowawca starałam się traktować każdego ucznia indywidualnie, stosowałam różne metody i formy pracy, które wzbogacały zajęcia, zabawy integrujące zespół klasowy, gdy zauważyłam jak niektórzy nie szanują siebie nawzajem; organizowałam w klasie urodziny dzieci. Uwzględniając potrzebę ruchu dziecka 5-6 letniego prowadziłam zabawy ruchowe w sali, a jeżeli była możliwość na świeżym powietrzu, spacery, np do lasu promując zdrowy styl życia.

Realizowałam jak najlepiej program profilaktyczny i wychowawczy: przeprowadzałam pogadanki na temat bezpieczeństwa, zabawy dramowe, wyjścia na ulicę, dzieci oglądały film edukacyjny pt. „Przygody Zetki i Zygzaka”, odbyło się spotkanie
z policjantem „Jak być bezpiecznym na drodze”. Raz w roku organizowałam Szkolny Dzień Kultury jako przypomnienie zasad dobrego zachowania, zdrowego odżywiania, dbania
o czystość. Starałam się upowszechniać również zdrowy styl życia, aktywne spędzanie czasu wolnego wśród dzieci poprzez piesze wycieczki do lasu, ogrodu szkolnego, zabawy
na świeżym powietrzu. Byłam opiekunką podczas systematycznych wyjazdów dzieci
na basen. Osiągając te cele prowadziłam zajęcia feryjne „Ferie na wesoło” dla uczniów, którzy chcieli aktywnie spędzić czas wolny w czasie ferii zimowych. Na zajęciach tych dzieci wykonywały prace plastyczno-techniczne, bawiły się w zabawy ruchowe ze śpiewem, tańce, zabawy z chustą i tunelem „Klanza”. Zadania tego nie ujęłam w planie rozwoju zawodowego, zaczęłam prowadzić te zajęcia poznając potrzeby, oczekiwania uczniów.

By uwzględnić potrzeby rozwojowe uczniów, poszerzyć wiedzę i zainteresowania prowadziłam przez rok stażu zajęcia artystyczne dla dzieci w ramach wolontariatu studenckiego, dzieci wykonywały prace plastyczne, sadziły kwiaty, śpiewały. Prowadziłam też koło artystyczne (plastyczno-muzyczno-techniczne) dla uczniów kl.0 i I-III, którego celem był rozwój manualny dziecka, nauka samodzielności, planowania pracy, nauka piosenek, poczucia rytmu. Prowadzenie wolontariatu studenckiego oraz zajęć feryjnych nie ujęłam
w planie rozwoju zawodowego, zaczęłam prowadzić te zajęcia poznając środowisko szkolne
i wychodząc naprzeciw zapotrzebowaniom.

Uczestniczyłam również w projekcie edukacyjnym „Odniosę sukces” w ramach którego prowadziłam zajęcia teatralne w dwóch grupach wiekowych 0-III i IV-VI. Celem tych zajęć był rozwój zainteresowań, wyrównywanie szans edukacyjnych, rozbudzenie zainteresowań teatrem oraz wzbogacenie wiedzy na temat edukacji teatralnej. Uczniowie poprzez uczestnictwo w tych zajęciach często pokonywali swoją nieśmiałość występując
na scenie, promowali środowisko lokalne występując dla zaproszonych gości (Dyrekcja, nauczyciele, sołtysi wsi, społeczność lokalna), a nawet gościnnie w PSP w Starej Błotnicy. Były to też pokazy swoich umiejętności w szkole dla innych uczniów, przedszkolaków poprzez krótkie występy, np. teatr kukiełkowy „Brudno-czysto”, teatr cieni” „Przerwane słowa”. Uczestnictwa w projekcie edukacyjnym nie uwzględniłam w planie rozwoju, gdyż został on ropoczęty w czasie trwania stażu.

Uwzględniając potrzeby rozwojowe uczniów w wieku przedszkolnym często czytałam dzieciom bajki, baśnie, wiersze, następnie omawiałam z nimi zdarzenia występujące
w lekturze, zachęcałam rodziców do czytania (pedagogizacja), dzieci współnie ze mną mogły wypożyczać bajki w bibliotece szkolnej, do czego zachęcała ich również pani bibliotekarka.

Pamiętając, że podjęcie nauki w szkole jest w życiu dziecka momentem przełomowym starałam się tworzyć przyjazną atmosferę dla przedszkolaków otaczając ich szczególną opieką. Starałam się wzbogacić posiadane wiadomości wychowanków o otaczającym świecie dobierając atrakcyjne metody i formy prowadzenia zajęć w sali, w której estetyka i wygląd odgrywały ważną rolę.

Idąc za potrzebami rozwojowymi uczniów, poszerzenia wiedzy organizowałam lub współorganizowałam wycieczki szkolne, np.: wycieczki do Muzeum Wsi Radomskiej, Centrum Zabaw „Fantazja”, teatru, kina, zoo, warsztaty ekologiczne do PPUH „Radkom”
w Radomiu, Centrum Kopernik w Warszawie, Kazimierza Dolnego. Opiekowałam się również dziećmi podczas wyjazdu na basen do Kozienic i Radomia. W trakcie twania stażu zapraszaliśmy kilkakrotnie teatr do szkoły, który przedstawiał sztuki wychowawcze np.”Dylematy małej Agaty” oraz organizowane były spotkania z muzyką;

VI. Umiejętność wykorzystania w pracy technologii informacyjnej i komunikacyjnej
(§ 7 ust. 2 pkt. 3)

W pracy nauczyciela umiejętność korzystania z technologii informacyjnej jest niezbędne, gdyż komputer stanowi podstawowe narzędzie pracy. Systematyczne wykorzystywanie komputera jest prostym i bogatym sposobem wspierania procesów odziaływań edukacyjno-wychowawczych.

Stosując technikę informacyjną i komputerową projektowałam i wykonywałam:

§ Dyplomy

§ Karty pracy dla dzieci

§ Ankiety

§ Zaproszenia

§ Regulaminy konkursowe

§ Informacje dla rodziców

§ Ogłoszenia

§ Dekoracje

§ Dokumentację związaną z awansem

§ Pomoce dydaktyczne do zajęć i zabaw z dziećmi

§ Scenariusze zajeć, uroczystości, imprez, akademii

§ Informację o gotowości dziecka do podjęcia nauki w szkole podstawowej

§ Karty wycieczek

§ Raport z ewaluacji wewnętrznej

§ Arkusz pomocy psychologiczno-pedagogicznej dla ucznia

§ Sprawozdania

§ Udział w Szkoleniu Rady Pedagogicznej w zakresie obsługi tablicy interaktywnej oraz warsztacie obsługi tablicy podsunął mi pomysł do posługiwania się nowymi technikami pracy;

§ Komputer wykorzystywałam na zajęciach prezentując filmiki edukacyjne, prezentacje multimedialne na dany temat, ilustracje. Pozwoliło to uczniom łatwiej i w sposób przyjemniejszy zrozumieć przekazywane wiadomości. Starałam się wzbogacać zajęcia korzystając czasami z sali komputerowej;

§ W związku z odbytym stażem swoje umiejętności posługiwania się komputerem
i internetem wykorzystywałam również w następujący sposób:

- Korzystałam z internetu – poczty elektronicznej pobierając informację, otrzymując ciekawe materiały w wyd. np. WSiP;

- Śledziłam zmiany w systemie oświaty, awansie zawodowym czy zmiany
w istniejacych przepisach;

- W internecie poszukiwałam ciekawych pomysłów zabaw, ćwiczeń grafomotorycznych, informacji o szkoleniach dla nauczycieli, scenariuszy zajęć, uroczystości, nowości wydawniczych;

- Korzystałam ze stron internetowych poświęconych edukacji oraz serwisów dla nauczycieli: www.mens.gov.pl,www.literka.pl, www.profesor.pl,www.nauczycieleprzedszkola, www.interklasa.pl,www.edux.pl , www.buliba.pl, www.wsip.pl , www.chomikuj.pl, www.rodzice.net i inne;

- Poprzez internet uzyskiwałam wiedzę na temat awansu zawodowego, szkoleń, konferencji;

- Korzystałam z internetowych publikacji innych nauczycieli, konsultowałam się poprzez fora internetowe, wymieniałam poglądami i pomysłami;

- Wysyłałam opisy dodatkowych zajęć teatralnych i zdjęcia opiekunce strony www.odniosesukces.pl jako promowanie szkoły w środowisku lokalnym;

- Opublikowałam na własnej stronie internetowej www.azajac.prv.pl plan rozwoju zawodowego oraz sprawozdanie z realizacji tego planu;

§ Technologia komunikacyjna, a mianowicie telefon pomógł mi w nawiązywaniu kontaktów z rodzicami, mogli oni otwarcie dzwonić do mnie z pytaniami, problemami i ja również posiadając ich numery telefonów kontaktowałam się z nimi.

VII. Umiejętność zastosowania wiedzy z zakresu psychologii, pedagogiki i dydaktyki oraz ogólnych zagadnienień z zakresu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania
w sprawach nieletnich, w rozwiązywaniu problemów związanych z zakresem realizowanych przez nauczyciela zadań (§ 7 ust. 2 pkt. 4)

Pracując jako wychowawca w odziale przedszkolnym mogłam przekonać się
o trudnościach z jakimi przyszło mi się zmierzyć obserwując uczniów w czasie zajęć, zabaw, wycieczek, spacerów. Mogłam bliżej poznać dzieci w sytuacji wykonywania prac i zadań,
w sposobach nawiązywania kontaktu z rówieśnikami, reagowania na prośby i polecenia nauczyciela, współdziałania z innymi, reagowania na przegraną, przestrzegania zasad gier, dbania o porządek, szanowania zabawek, nadpobudliwością, brakiem aktywności, zaburzeniami. W codziennej praktyce stawałam więc często przed problemami, przy rozwiązywaniu których niezbędna okazała się wiedza z psychologii, pedagogiki czy dydaktyki. Pomocne mi w tym były kursy i szkolenia w których uczestniczyłam, wsparcie opiekuna stażu, Dyrekcji, psychologa i innych nauczycieli, poznanie sytuacji rodzinnej dzieci, kontakt z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną jak jak również czytanie książek
i czasopism pedagogicznych, psychologicznych, dydaktycznych (korzystanie ze zbiorów biblioteki szkolnej i pedagogicznej, zakup książek).

ˇ Jedną z takich książek, która ułatwiła mi integrację grupy, wzmocnienie toleracji, akceptacji, która u niektórych dzieci była problemem okazała się książka
A. Jaszczyk, B. Kochaniak „Czarodziejski pyłek” czyli metafora i bajka
we wspomaganiu rozwoju małego dziecka”; ukazała ona jak ważna jest rola bajki w wychowaniu. Czytając dzieciom różnorakie bajki o postaciach (zajączek, bałwanek, kotek), których odróżniał od innych wygląd, np. nos
z buraka, a nie z marchewki, bawiąc się w zabawy integracyjne stwarzające możliość mówienia sobie miłych słów stwarzałam temat do rozmów, zastanowienia się czy warto dokuczać innym, nie podając im ręki, odpychając. Często, gdy pojawiał się problem wychowawczy stosowałam też scenki dramowe, by łatwiej było dzieciom zrozumieć, co czuje druga osoba.

ˇ Studiowanie literatury wzbogaciło też moją wiedzę, dało wiele ciekawych pomysłów prowadzenia zajęć, zabaw. Pomogły mi w tym czasopisma,
np. „Wychowanie w przedszkolu”, książki: T. Fiutkowska ”Teatr Smyk dla smyka” ukazująca ciekawe propozycje przedstawień, inscenizacji kukiełkowych, pacynkowych, cieni, D. Bernacka „Od słowa do działania” ukazująca jak ważne są metody aktywizujace w nauczaniu czy W. Brejnak „Czy Twój przedszkolak dojrzał do nauki”, B. Zakrzewska „Każdy przedszkolak dobrym uczniem
w szkole”, pokazująca sfery rozwoju dziecka 6 letniego, pozwoliła lepiej zrozumieć zachowania dzieci w wieku przedszkolnym, wnioskować czy dziecko jest gotowe do podjęcia nauki w szkole.

ˇ Książki E. Czerwińska–Klemke „Rodzice w przedszkolu” oraz M. Bulera,
K. Żuchelewska ”Edukacja przedszkolna z partnerskim udziałem rodziców” pozwoliły przypomnieć sobie jak trzeba współpracować z rodzicami, by relacje były jak najlepsze. A. Wasilak ”Zabawy z chustą” książka jest zbiorem różnorodnych pomysłów zabaw z chustą odbywających się w sali lub
na powietrzu; U. Bissinger-Ćwierz „Muzyka i ruch dla każdego” wraz z płytą ukazująca rożne zabawy z tańcem i śpiewem, pozwalająca dzieciom być w ruchu, bawić się, uczyć współpracy, poczucia rytmu, uatrakcyjniać zajęcia.

ˇ Wyżej wymienione pozycje książkowe również dały kierunki do rozwiązania problemów, wiadomości i nowe pomysły.

Jeżeli jakiś uczeń miał trudności czy to związane z zachowaniem , np. przypadek dziecka, które wybierało wszystkie śmieci z kosza czy rozwojowe,
np. zaburzenia mowy starałam się podejmować działania wspierające wspólnie z rodzicami. Ważne były dla mnie rozmowy, spotkania indywidualne, do których sama rodziców zachęcałam, by polepszyć relację rodzic-dziecko-nauczyciel. Szukałam przyczyn takiego zachowania, pytałam doradców metodycznych, nauczycieli, specjalistów. Pomocne mi w tym było szkolenie: „Dziecięcy świat wartości – bezpieczeńswo emocjonalne i społeczne małego dziecka”. Dowiedziałam się jak wspierać dziecko w takiej sytuacji, jak rozmawiać
z rodzicem.

Bardzo cenię sobie również kurs ”Wczesne wspomaganie dziecka z zaburzeniami rozwoju”; coraz częściej w klasach są uczniowie, którzy potrzebują pomocy, którzy mają zaburzenia, np. mowy, wzroku, słuchu. Udział w tym szkoleniu pomógł
mi rozpoznawać takie zaburzenia i radzić sobie z nimi poprzez różne ćwiczenia. Pomógł rozwiązać problem w oddziale przedszkolnym, pozwolił nakierunkować pracę z uczniem
z zaburzeniem rozwoju mowy, wspomóc rodziców. Poznałam metody ewaluacji, uwrażliwiłam się na potrzeby uczniów. Kurs ”Problemy dojrzałości szkolnej sześciolatka” ułatwił mi zrozumienie wielu zachowań dzieci, przypomniał jak rozwija się dziecko, czego przyczyną są problemy, jak pracować z dzieckiem by było zainteresowane zajęciami,
na co zwrócić uwagę, by sprostać potrzebom rozwojowym dziecka. Kontakt z pielęgniarką pozwolił mieć kontrolę nad prawidłowym rozwojem fizycznym.

Organizowałam spotkania z rodzicami w ramach szkolnych „wywiadówek”, wymieniałam spostrzeżenia na temat postępów w nauce, zachowań dzieci, problemów, omawiałam indywidualnie wyniki diagnozy na początku i na końcu roku szkolnego. Prowadziłam na zebraniach pedagogizację rodziców, by pokazać im, czasem przypomnieć jak mają np. pracować z dzieckiem: „Zalety głośnego czytania”, „Rola bajki w wychowaniu”, „Rozwój dziecka 5-6 letniego”, podstawa programowa wych.przedszkolnego. Wiem, że dobra współpraca z rodzicami wpływa na dobre rezultaty dydaktyczno-wychowawcze.

Na zajęciach stosowałam inscenizację, dramę, motywowowałam stawiając buźki, rozmawiałam by zachęcić dzieci do działań, do dobrego zachowania. Starałam się jak najrzetelniej realizować program wychowania przedszkolnego, ucząc np. wyrażania swoich emocji, uczenia odpowiedzialności, dobrego zachowania, współpracy z innymi. Uczestnictwo w ważnych uroczystościach, apelach, wycieczkach pozwala na naukę bycia kulturalnym, tolerancyjnym i zachowania się w różnych miejscach i sytaucjach. Poszukiwałam rozwiązań problemów i ciekawych pomysłów zajęć na portalach internetowych. Często były zgłaszane problemy wychowawcze na Radach Pedagogicznych, które wspólnie rozwiązywałyśmy. Rozwiązywanie problemów wychowawczych odbywało się również wspólnie z rodzicami.

Prowadziłam zabawy, zajęcia integrujące grupę, szczególnie na początku roku szkolnego.

Kontakty z Poradnią Psychologiczno-Pedagogiczną w Radomiu pozwoliły
na rozwiązywanie problemów dydaktycznych (w związku z dojrzałością szkolną dziecka).

Do każdego ucznia podchodzę indywidualnie, staram się go poznać, obserwować,
np. ucznia nieśmiałego motywuję do pracy, zachęcam, chwalę, podsuwam mu ciekawe pomysły spędzania czasu wolnego, zachęcam inne dzieci do zaproszenia do zabawy.

VIII. Umiejętność posługiwania się przepisami dotyczącymi systemu oświaty, pomocy społecznej lub postępowania w sprawach nieletnich, w zakresie funkcjonowania szkoły, w której nauczyciel odbył staż (§ 7 ust. 2 pkt. 5)

1. Zapoznałam się z podstawowymi dokumentami dotyczącymi funkcjonowania i organizacji szkoły: Statut Szkoły, Program Wychowawczy i Profilaktyczny Szkoły, WSO. Poznałam obowiązujące w szkole regulaminy: Regulamin Rady Pedagogicznej, Samorządu Uczniowskiego, placu zabaw, boiska szkolnego itd. Statut szkoły stał się dla mnie najważniejszym źródłem prawa szkolnego. Dowiedziałam się nie tylko o przysługujących nauczycielom i uczniom prawach, ale także obowiązkach. Dzieliłam się swoją wiedzą na temat uzyskiwania stopni awansu z koleżankami, które dopiero rozpoczynają drogę awansów, nie tylko pracującym w mojej szkole. Uczestniczyłam
w posiedzeniach plenarnych, klasyfikacyjnych i zatwierdzajacych Rady Pedagogicznej oraz protokołowałam posiedzenia Rady Pedagogicznej;

5. Znajomość prawa i przepisów daje mi poczucie bezpiecznego, rzetelnego postępowania. Poznałam źródła z których korzystam w sytuacjach problemowych. Uświadomiło mi , jak ważna jest sprawna organizacja pracy, przestrzeganie obowiązujących zarządzeń i właściwe odnotowanie koniecznych uwag. Poznane akta prawa oświatowego ułatwiły
mi przygotowanie planu rozwoju zawodowego, sprawozdania, przygotowania się do rozmowy przed komisją przeprowadzajacą egzamin.

PODSUMOWANIE

Podczas stażu na stopień nauczyciela mianowanego rzetelnie i sumiennie realizowałam powinności i wymagania, które uwzględniłam w planie rozwoju zawodowego.

Dzięki temu:

ˇ Potrafię uczestniczyć w pracach organizacji szkolnych związanych z realizacją zadań dydaktycznych, wychowawczych, opiekuńczych lub innych wynikających ze Statutu Szkoły;

ˇ Potrafię pogłębić wiedzę i umiejętności zawodowe samodzielnie korzystając
np. z literatury lub przez udział w różnych formach kształcenia;

ˇ Potrafię wykorzystać przepisy dotyczące Systemu Oświaty, z uwzględnieniem specyfiki, typu i rodzaju szkoły, w której odbywałam staż;

ˇ Posiadam umiejętności organizacyjne i doskonalące warsztat pracy, dokonywania ewaluacji własnych działań;

ˇ Posiadam umiejętności uwzględniania w pracy potrzeb rozwojowych dzieci, problemów społecznych i cywilizacyjnych;

ˇ Posiadam umiejętności wykorzystania w pracy technologii informacyjnej
i komunikacyjnej.

Okres 2 lat i 9 miesięcy wzbogacił moje umiejętności i wiadomości. Uczestnicząc
w kursach, szkoleniach, konferencjach, czytając literaturę pedagogiczną, korzystając
z technologii informacyjnej starałam się rozwijać, poznawać nowe metody pracy, rozwiązywać problemy, szukać sposobów efektywniejszego prowadzenia zajęć, nowych pomysłów zabaw, polepszyć współpracę z rodzicami. Szkoła, w której odbywałam staż jest niewielką placówką, w której wszyscy ze sobą współpracujemy. Będąc przez cały okres stażu wychowawcą w odziale przedszkolnym poznawałam uczniów, ich środowisko rodzinne, każde dziecko starałam się traktować indywidualnie, wspierać w jego rozwoju tak ważnym
w wieku przedszkolnym. Widząc potrzeby uczniów i środowiska prowadziłam zajęcia dodatkowe artystyczne (plastyczne, muzyczne, teatralne).

Darmowy hosting zapewnia PRV.PL